Zaramaren kontertua ikusi zuten distantzia
zentzuzko batetik, neskek hala eskatuta, ez oso urruti, ondo entzun eta
ikuskizuna gozatzeko, ez oso hurbildik, pogoak eta bultzakadak ekiditzeko. Santurziarren
kontzertua guapo egon zen, punk doinu zuzenak nagusi, Egunaz, gabaz,
arratsalder, zeta eta jeep eta tanketagaitik, bildur naiz, reggeari tartea
utziz zenbait unetan, Gau ondoren heldu zen goiza, kaleak gorriz tindatuak,
lelo itsaskorrak guztion ahotan, Beti galdetzen nabil, zaramaren erdian,
hemendik nola ateratu... guzti-guztiak euskaraz, kantaria gehientsuenetan
zaleei gaztelaniaz zuzendu arren, akaso oholtzaren aurrealdean bildutako punkar
kuadrillak ulertuko ez ziolako ustean, uste okerrean, uste ustelean.
Azken akordearen oihartzunarekin batera,
txosnarantz egin zuten lagunek katxi berriak eskuratzeko asmoz, ahalegin
handiz, ezen jendetzaren artean bidea zabaltzea, bidezidortxoa sikiera, ez
baitzen egiteko samurra. Helmugara iritsita, ukondoak baliatu behar izan
zituzten nola edo hala edaria eskatzeko, oholtza gainetik kantatu berri zutenez,
goazen borrokara!
Hurrengoak ikusteko aurrerago joan beharko
dugu, esan zien Josuk lagunei, katxiak eskurik esku zebiliza, ikusiko duzue,
brutalak dira!
"London Calling" izeneko liburutik hartuta.
Musika asko sartu du Goio Ramosek Zubikarai
beka irabazitako bere estreinako eleberri honetan: taldea eratu, kideak topatu,
abestiak sortu, kontzertuak bilatu, maketa bat grabatu... Baina rock'n'rollaz
gain presente daude nobelan garaiko gertakariak, pil-pilean zegoen gizartea,
droga, politika, gatazka sozialak... baita lehen amodioaren txinparta ere, uste
baino gehiago kixkaliko duen sugarra.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina