Heldua izatea ez da izan oi zena |
_ Zeinek esango zigun, egunen batean hondartzan ikusiko genuela elkar,
gure seme-alabekin!
Iraileko hondartza ezin egokiagoa izaten da ezusteko
topaketetarako. Egun batetik bestera
hortik desagertu dira kotxe ilarak eta jende multzoen zalapartak. Udazkeneko
lehenengo hotzaldiekin batera
surflari eta ibiltari bakartien eskuetan geratu baino lehen, eguraldi ederreko
zenbait egun ekartzeko ohitura bitxia du hilabete bihurri honek. Urteak dira
Pantxo ez nuela ikusten. Itsasertzetik paseo malenkoniatsuan nindoala gertatu
da elkartzea. Pantxo handia. Pareten kontra bortizki talka egiten zuena bere
kanturik gogokoena ipintzen zutenean (Motorhead taldearen Live To Win
hain zuzen). Bere txisteei inongo entzulek baino ozenago barre egiten ziena. Naturaren
indarra, Pantxo. Orain ere bere ateraldia aparteko karkara batekin ospatu du.
Urteak nabariak dira azaleko zimurretan, baina ohiko begirada bizi-bizi horrek
hortxe dirau.
_ Ez dakizu zenbatetan akordatzen naizen zurekin, batez ere Eskorbuto
gora eta Eskorbuto behera entzuten dudanean. Zeinek esango zigun!
Konturatzen garenerako solasaldiaren mamia bihurtzen da hau. Bizirik
irautea, antza, penduluaren legea behin eta berriz ikustean datza.
_ Hogeita bi urte Iosu eta Jualma hil zirenetik eta Rolling Stones
hirurogeita hamar urterekin berriro munduko biran. Te kagas.
_Ba begiratu Beatlesekin gertatzen ari dena. Nire alabak kamiseta bat
eskatu dit. “Trendiena” omen..
_ BBK Live festibalean milaka ikusi nituen. Bazirudien opari egiten
zituztela edo...
_ Ba bide batez esanda, zeinek esango zigun jaialdi rockero batek
banketxe baten izena izango zuela... Beatles! Orain berrogeita hamalau urte
desagertu ziren!
_Bai, bai... hamaika ikusteko jaioak, laostia.
Egia esan, “ezezagunez” betetzen ari den mundu honetan plazer itzela da
Pantxo bezalako aspaldiko kamaradak topatzea eta azkenean betikoa jarraitzen
duela izaten ohartzea. Nirekin hitz egiten duen bitartean bere begietako
bolatxo beltzek ez dute fitsik galtzen, bereziki inguruan eme-formarik azalduz gero.
Gure aldamenetik, sabelaren alboan mapamundi bat tatuaturik duen neska gazte
bat pasa da.
_ Ala! Begiratu... hor daukazu
beste bat. Zeinek esango zigun guri txikitan tatuajeak nonahi ikusiko
genituela.
_ Bai, horixe! Gure garaian legionario edo presoen gauza zen hori...
eta beti berdinak: “Amor de Madre” edota
Jesukristoren aurpegia... eta egiten ziren, kiskaldutako orratz batez,
behar den modura...
Karkara dario berriz eta bere anatomia osoak barrearekin bat egiten du.
Agurtzean, betiko legez, beteko ez diren hitzorduak eta emango ez ditugun
goraintziak.
Toallara bueltan, olatuei begira, topatzearen oihartzunak dirau. Zeinek
esango zidan “Euskadi” izenak “light” kutsua izango zuela “Euskal Herria”rekin
konparatuz. Zeinek esango zidan Peret Kataluniako abertzaleen ikur bihurtuko
zela (eta Raimon guztiz kontrakoa). Zeinek esango zidan biniloa berriz modan
jarriko zela, Kontxako banderako finalean arituko zela Jarrillera, Eskoziak
estatu bihurtzeko aukera demokratikoa izango zuela...
Eta guztien gainetik. Zeinek esango zidan horrenbestetan “zeinek esango
zidan” esango nuela. Pantxoren berbetan:
Heldua izatea, ez da, izan ohi zena.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina