Zuen baimenarekin, gaur, putazaleez hitz egingo dut. Urteetan
prostituzioan sarturik egon den Amelia Tiganus errumaniarrak, putazale mota
ezberdinak sailkatzen dizkigu. Aldez aurretik esan, buruan eraman ohi dugun profilak
ez duela errealitatearekin zerikusi handirik. Inguruko edozein gizon izan
daiteke bat. Adin, gizarte-klase edo lanbide askotakoak dira. Politikarien,
epaileen, kazetarien, sindikalisten, enpresarien, kirolarien artean aurki ditzakegu.
Batzuk
“atseginak” direlakoan daude, beren gauzez hitz egiten dute putarekin, emakume
hauen bizitzaz interesatzen dira, itxuraz. Putaner "jator" bezala ikusten
dute beren burua, nahiz eta emagaldua, bezero bakar batekin hainbeste denbora kontsumitzeaz
nazkatuta, pazientzia galtzen hasten den. Orduan, putazale “majoa” automatikoki
putazale mindu bihurtzen da eta ustezko "heziera onarekin” jokatzeari uzten
dio. Badaude beste batzuk,
noski, zeremonia handirik gabe ordaintzen eta larrua jotzen dutenak. Azken hauek,
normalean, pornografian ikusitakoa kopiatzen saiatzen dira. Sadikoak
eta misoginoak ere hor daude, sufrimendua eta umiliazioa plazeraren iturburu bakar
dutenak. Pentsa daitekeen baino askoz zailagoa da horrelakoak direla aldez aurretik
asmatzea.
Kasu batzuetan,
tipo dirudun bat da putazalea, izan ere horrek ez du bere burua putazaletzat hartzen,
berak"Scort"-ak edo “luxuzko putak”ordain ditzake eta. Batzuetan negozio-gizonen
arteko tratu batzuk "puta-parranda" on batekin ixten dira. Beste batzuetan,
“ezkondu aurreko” jai horietako batean putetxea sartzen da menuan, edo prostitutaren
baten zerbitzuak kontratatzea. Putetxe batzuetan mutil gazteentzako
jai-tematikoak antolatzen dira, eta jai egitarauan aukeratutako neskarekin txortaldi
baten zozketa sartzen da. Azken joera "narkoprostibuluak" dira, non
droga mugarik gabe sartzen den putazaleei egindako eskaintzan. Putazale gehienentzat
putetxea oasia da. Erdibiluzik eta beren esanetara dauden emakumeez beteta.
Gaur egun, klase sozial guztietako gizonek eskura dituzte, oso merke, esklabo
errumaniarrak, paraguaiarrak, dominikarrak, brasildarrak, nigeriarrak...
Informazio
hau guztia "Amelia, Historia de una Lucha" eleberritik atera dut,
Alicia Palmer, Roberto García eta Amelia Tiganus aktibistek sinatutakotik. Amelia,
prostituzioaren abolizionista sutsua, urteetan emakumeen salerosketaren
biktima izan da. Gaur egun Gipuzkoako herrixka batean bizi da eta biziki lan egiten
du prostituzioa indargabetzearen alde. Literaturak, zinemak eta abestiek idealizatu
egin dute sarritan putetxeen mundua.
Putak
eta bezeroak "bohemia" eta "bizimodu txarra" ren munduan kokatzen
dira, edo "Pretty Woman" bezalako maitagarrien ipuineko protagonistak
dira. Espainia
da sexu-eskaera handiena duen Europako herrialdea. Mundu mailan hirugarren postuan
dago. Nazio Batuen Erakundearen arabera, Espainiako gizonen % 39k ordaindu du
noizbait sexuaren truke. Estatu hau, munduko emakumeen salerosketaren puntu nagusietako
bat da.
Datu ofizialen arabera, munduko salerosketaren
% 80 sexu-esplotaziorako egiten da, eta ehuneko horretatik, emakume eta neskak biktimen
% 90 baino gehiago dira. Tiganusen hitzetan: "Proxenetismoa eta
prostituzioaren kontsumoa helburu duen legedia behar da, baita ihes egin nahi
duten emakumeei laguntzeko politikak ere”.