Beatles eta Rolling Stones, neurriz kanpo baloratuak
daude. Baita ere The Who, Jimi Hendrix, The Doors, Santana, Bob Dylan (berak
ere badaki), The Kinks, Janis Joplin, Lou Reed eta David Bowie, besteak beste. Beraien eredu
izan zirenak: Elvis Presley, Chuck Berry, Bill Haley, Little Richards eta
gainerako Rock & Roll aitzindariak neurriz kanpo baloratuta daude. Hauetariko
bakar batek ez luke inoiz amestuko izan duen oihartzuna.
Punk Mugimendu osoa
neurriz kanpo dago baloratua eta gehiago zehazteko The Clash, Sex
Pistols eta Ramones, batik bat, duda barik, gehiegi baloratuak daude, beraz,
gaur egun, azken hauen elastikoak eramaten dituzten askok ez dakite talde hura
zein zen ere.
Euskal Rock Erradikala (osoa bai), Madrilgo mugida, Ez
Dok Amairu, Donosti Sound, Getxo Sound eta antzeko guztiak neurriz kanpo daude
baloratuak, of course. Baina ez dira
bakarrak:
AC/DC (Bon Scott barne), Deep Purple, Metallica, Led
Zeppelin, Motorhead, Aerosmith, The Kiss eta Heavy Metaleko izar gehienak ere.
Picassoren Gernika, Mona Lisa, “Los Borrachos”, “Las
Lanzas”, Dalí, Tapies, Gaudí, Oteiza, Txillida, Guggenheim, Artium, San Telmo
eta arte ederretako museoa, baita Madrilgo Pradoko museoa eta Parisko Louvrea
ere neurriz kanpo baloratuta daude.
Izan ere, Madril, Paris, Londres, New York, Los Angeles,
Praga, Erroma, Bartzelona, Mosku, La Habana eta, jakina, geure hiriburu guztiak
neurriz kanpo baloratuak daude.
Alfred Hitchcock, Tarantino, Coppola, Scorsese, Oliver
Stone, Ridley Scott, Woody Allen, Billy Wilder, Almodovar, Berlanga, David
Linch, Carlo Ponti eta beste asko, neurriz kanpo baloratuak, bai.
Marilyn Monroe, Che Guevara, Bob Marley, Jesus (eta bere
aita), Groucho Marx eta gainerako poster eta
kamiseta saltzaileak... baloratuegiak.
Hego Amerikako literatura, gure gerra osteko idazleak,
euskal literatura osoa, Mantxako Kixotea, Errusiar klasikoak, Paul Auster, Nick Hornby,
Ignacio Aldekoa, bertsolariak... denak baloratuegien zerrendara.
Bada, politika, erlijioa, zientzia, medikuntza, ideologiak
neurriz kanpo baloratuak, noski.
Ekologismoa, LGTBren mugimendua, feminismoa, komunismoa,
podemismoa, liberalismoa... eta gehitu nahi dituzun “ismo” guzti guztiak, denak
poltsara.
Opera, musika klasikoa, zirkua, folk musika, antzerkia, telebista-saioak
(Juego de Tronos eta Breaking Bad barne), balleta, sukaldaritza,
kirola oro har, eta gehienbat futbola... (Athletic eta bere filosofia barne);
horiei guztiei balio handiegia ematen diegu, ezbairik ez.
Maitasuna, bidaiatzea, sexu egitea, jendea ezagutzea, adiskidetasuna,
hezkuntza, hizkuntza, umorea, familia, jaioterria, erostea, saltzea, dirua
irabaztea, lan egitea, bizitza bera... horiek denek prentsa onegia daukate, ez
al da hala?
El procés està sobrevalorat. Donostiako Zinemaldia, BBK Live, Azkena Rock Festival, Durangoko Azoka, Korrika, Ikastolen jaiak... denak beren senetik at daude.
Marihuana, haxixa, speeda, heroina, kokaina, DMA, estasia, tripiak...denak neurriz kanpo baloratuak, batez ere, noski, debekatuta daudelako.
Baaaale, badakit. Agian hauetariko asko ez lirateke
zerrendan egon behar eta -aitortu behar dut- nire bihotzaren zati bat irabazi
dute noizbait. Baina benetan, honen moduko ariketa bat, noizean behin egitea,
guztiz gomendagarria da. Ez dakizu zein gustura geratzen zaren.
jeje, geure burua ere neurriz kanpo baloratzen dugu, bai, baina zein da neurri zuzena eta nork zuzendu behar luke?
ErantzunEzabatu