2025(e)ko abuztuaren 30(a), larunbata

NIRE AITAREN FABRIKA


Mikel Toral eta Txutxi Paredesen dokumentala, Bilboko itsasadarreko eta inguruetako industrializazio biziko urteei buruzkoa. Garai hartan siderurgiak dena baldintzatzen zuen, onerako eta txarrerako.


Paisaia eta bizimodu haien nostalgiatik eta oroitzapen bitxietatik harago, dokumental honek eta haren ahalmen oroigarriak XXI. mendearen hasiera honetan hobeto birpentsatzera behartzen gaituzte, izan ginenaren hausnarketatik eta izango garenarekiko eta ondoren etorriko direnekiko proiekzio koherente eta solidariotik abiatuta. Ikusezin bihurtutako historiaren parte den langileriaren aldarrikapen historikoa da, haiek gabe nekez azal baitaiteke oraina eta etorkizuna. Ez ahanzturarik, ez iraganaren mitifikazio nostalgikorik. Aitzitik, ‘Aitaren fabrika 'bezalako proposamenekin, iraganera eta, aldi berean, etorkizunera begira jartzen gara, hainbeste lan eta borroka eskertuz eta aitortuz. Memoriarekin norabide ziurra dagoelako.


Imanol Larzábal, Oskorri eta Zarama soinu-bandan.

2025(e)ko maiatzaren 31(a), larunbata

THE "BURDIÑA SPEECH"


2015ko Maiatzaren 29an "Burdiña Saria" eman zidaten Sestaoko Liburutegian. Nire lagun eta lankide ohia Jon Etxebarrik grabatu zuen hitzaldia.Mila esker. Ekiyopa!!

2025(e)ko maiatzaren 23(a), ostirala

ROBERTO MOSO BURDIÑA SARIA 2025


Burdiña Kolektiboak, burdinaren kultura sustatu eta jarraitzeko asmoz sortua, 25 urte bete ditu aurten. Denbora honetan zehar, urtez urte, Bilboko itsasadarreko industria eremuan kultura eta elkarbizitza sustatzeko lanagatik pertsona eta talde nabarmenak saritu ditugu. Ramiro Pinilla, Orfeón de Sestao edo Raquel Alzate dira adibide batzuk. 

Edizio honetan Roberto Moso santurtziar musikari, kazetari eta idazlearen lana saritzea erabaki dugu. Horrenbestez, euskararen eta euskal kulturaren alde egin duen lana balioztatu  nahi dugu, bai kazetaritzan, bai musikan. Esparru hauetan bere sustraiak eta Burdiña kolektiboan sustatzen ditugun balioak nababariak izan baitira.

2025(e)ko urtarrilaren 29(a), asteazkena

LONDON CALLING ELEBERRITIK HARTUTA.

 


Zaramaren kontertua ikusi zuten distantzia zentzuzko batetik, neskek hala eskatuta, ez oso urruti, ondo entzun eta ikuskizuna gozatzeko, ez oso hurbildik, pogoak eta bultzakadak ekiditzeko. Santurziarren kontzertua guapo egon zen, punk doinu zuzenak nagusi, Egunaz, gabaz, arratsalder, zeta eta jeep eta tanketagaitik, bildur naiz, reggeari tartea utziz zenbait unetan, Gau ondoren heldu zen goiza, kaleak gorriz tindatuak, lelo itsaskorrak guztion ahotan, Beti galdetzen nabil, zaramaren erdian, hemendik nola ateratu... guzti-guztiak euskaraz, kantaria gehientsuenetan zaleei gaztelaniaz zuzendu arren, akaso oholtzaren aurrealdean bildutako punkar kuadrillak ulertuko ez ziolako ustean, uste okerrean, uste ustelean.

Azken akordearen oihartzunarekin batera, txosnarantz egin zuten lagunek katxi berriak eskuratzeko asmoz, ahalegin handiz, ezen jendetzaren artean bidea zabaltzea, bidezidortxoa sikiera, ez baitzen egiteko samurra. Helmugara iritsita, ukondoak baliatu behar izan zituzten nola edo hala edaria eskatzeko, oholtza gainetik kantatu berri zutenez, goazen borrokara!

Hurrengoak ikusteko aurrerago joan beharko dugu, esan zien Josuk lagunei, katxiak eskurik esku zebiliza, ikusiko duzue, brutalak dira!


"London Calling" izeneko liburutik hartuta. 

Musika asko sartu du Goio Ramosek Zubikarai beka irabazitako bere estreinako eleberri honetan: taldea eratu, kideak topatu, abestiak sortu, kontzertuak bilatu, maketa bat grabatu... Baina rock'n'rollaz gain presente daude nobelan garaiko gertakariak, pil-pilean zegoen gizartea, droga, politika, gatazka sozialak... baita lehen amodioaren txinparta ere, uste baino gehiago kixkaliko duen sugarra.


2024(e)ko azaroaren 13(a), asteazkena

BERNARDO ATXAGA - ROBERTO MOSOrekin elkarrizketan | Ja! 2024


Bizitza osoa literatura idazten eman duen Bernardo Atxagak umorearekiko joera erakutsi du bere azken lanetan. Egilearen hitzetan, haurrentzako liburuetan beti erabili izan du baliabide hori. Joyce, Kafka eta Goethe idazleen irakurle eta miresle handia dugu Atxaga, eta azken horretan inspiratuta, hain zuzen, nagusitu ahala argitasunerantz jo behar dela ziurtatzen du. Gaur egun, gune argitsu horretan aurkitu omen du bere lekua, eta horri buruz mintzatu nuen berarekin. Elkarrekin, «euskara eta gaztelania modernizatzeko eta nazioartean zabaltzeko ekarpen handia» egin izanagatik 2019an Letren Sari Nazionala jaso zuen euskal egilearen ibilbidea aztertu genuen. Beti bezala, intereseko gauza pila bat bere hitzetan. Entun arretaz, ez zara damutuko.

2024(e)ko irailaren 4(a), asteazkena

PUTO BOOMER

 


"Puto Boomer" da nire bosgarren liburuaren izenburua. Liburuak argitaratzen profesionalki aritu ez naizenez, argitaratu ditudan guzti-guztiak lan geldo eta xehe baten emaitza izan dira eta beti saiatu naiz, zorte ezberdinez, benetan merezi zuela iruditzen zitzaidanean egitea, kontatzeko moduko zerbait nuela iruditzen zitzaidanean, nire istorioetan interesa izan dezaketen pertsonek osatzen duten mundu horrentzat behintzat.
 Beraz, hemen gaude berriro, aitorpenekin, "garaiko" kontakizunekin, surrealismo "magikoarekin", Gotzon Bastidaren  hitzaurre aparta batekin eta produktua mimoz eta profesionaltasun handiz jorratu duen talde batekin. Hasieran euskaz argitaratutako artikulua itzultzea zen ideia, baina askoz haratago joatea erabaki nuen zerbait berriaren bila. Informazio gehiago nahi baduzu, klikatu hemen