Nahi eta nahi ez, urteak
pasa ahala, gauza handirik ez izan arren, bagoaz zerbait ikasten.
Agian ikasitakoak ez dira
izango eskolan ikasi beharrekoak, baina tira, bizitzaren ikasgaiak ere
mamitsuak dira nonbait.
Egun batean ohartzen gara, adibidez,
gure ohiko taberna ez dela herrian dagoen gomendagarriena, izan ere oso ospe
txarrekoa da, baina guztiz argi ez dagoen arrazoiren batengatik “bazter batean
dagoen aulkian eseri, ukondoak barraren gainean paratu eta hantxe egoten zara,
garagardoak bata bestearen atzetik irensten”.
Urteak pasa ahala
konprenitzen dugu, baita ere, lehenengo sexu harremanak, nahiko kitzikagarriak suertatu
arren, ez direla hoberenak izaten eta ordea, gorrotoa maitasuna baino askoz
afrodisiako egokiagoa bilaka daitekeela.
Urteak pasa ahala hasiak
gara ulertzen, era berean, gizarte perfektuaren ametsek, teknologiaren eskutik,
amesgaizto bilakatzeko joera dutela, agian hobezintasuna ez dagoelako gure
DNAn.
Urteak pasa ahala, ikasten
dugu, baita ere, lan-elkarrizketa gehienak adar-jotze hutsak direla eta babaloretzat
hartzen dugun horrek, ikasbide ahaztezin bat eman diezagukeela, gutxien espero
dugunean.
Urteak pasa ahala,
konprenitzen dugu, halaber, ospea lortzen dutenak ez direla beti hoberenak
izaten. Belaunaldi baten talenturik handiena soto urrun batean gorderik egon daitekeela,
kutxa ahaztu batean dagoen maketa horretan, hain zuzen. Eta besteak, idoloak
izendatu ditugunak, berandu baino lehen akabatu behar ditugula, jasanezinak
bihur ez daitezen.
Badira bai, ikasgai ugari
bizitzaren ibilbidean. Batzuetan, txikitan ikasi duzunari buelta emateko
modukoak. Polizia ez dago beti zure alde eta ez ditu guztion eskubideak era
berean defenditzen; zaborretik irtetea ez da gauza erraza, gehienbat zu bezalako
zaborrak etsairik sutsuenak dituzunean. Zure belaunaldia ez da aurrekoekin
apurtu duen lehena eta ia ohartu gabe, egun batetik bestera, zu bilakatu
zaitezke gorroto zenuen inkisidore hori -gainera, bihotz gazteko borrokalaria
izateko ustean-.
Gai hauek eta beste hainbat
ditu hizpide “Idoloak Akatu Genituenekoa” argitaratu berri den liburuak -Barnezomorro
edizioak-. Hemezortzi ipuin, hemezortzi punk-kutsuko abestietan oinarriturik.
Gotzon Hermosillak, Igor Mercadok eta Iñigo Basaguren-Duartek sinatzen dituzte
lan kolektibo honen atalak. Talde inspiratzaileen artean Iggy & The Stoges,
Bikini Kill, Anti-Nowhere League, Rezillos, eta, nola ez, Sex Pistols, Clash
eta Ramones...
Bai izenburuan eta bai
informazioko testuan argi geratzen da punk-literatura izateko borondatea, baina
haiek azpimarratzen dutenez “sexu , droga eta rock & roll” topikoaren
osagaiak aurkitu ez ezik, “bestelako gaiak ere jorratzen dira orriotan”.
Egia esan, sexu eta drogaren
protagonismoa ez da horren aipagarria eta musika ere, giroan dago, istorioetan
baino gehiago. Aurkitu daitekeena aldiz, ni bezalako askoren bizimodu eta
imajinarioarekin zerikusirik duten egoera -eta gogoeta- ugari dira. Errepide
azkarrak, bizimodu gordinak, eguneroko mendekuak, taberna giroak, mehatxuak, lantaldeko
paranoiak... Mundu oso bat euskaraz oso gutxitan aurkitzen dena eta horrenbestetan
aipatzen den gure “kontaketa” horren zati bat ere badena. Nire “kontaketa”rekin
erlazio zuzena badu behintzat.
Eta bai, bazen garaia.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina