2016(e)ko maiatzaren 13(a), ostirala

"POLITIKARI MADARIKATUAK"




Denok ados omen daude. Aho batez esaten ari dira egunotan: politikariak dira errudunak. Txat ezberdinetan. Irratietara deitzen duten entzule haserretuen ahotsetan. Sasi telesaio progreetan. Prentsa-zutaberik porrokatuenetan. Milaka txioetan...  "Ez dute lotsarik", "Hautatu ditugu gu ordezkatzeko eta elkar jo besterik ez dakite egiten". "Lapurtzeko besterik ez dute balio". Mantra berriaren arabera, guk, garen hiritar zentzudunok ez dugu inolako zerikusirik daukagun politikariekin. Urrutiko planeta batetik etorri dira gu izorratzeko helburuaz. Izan ere politikarien artean ohikoa da horrelako mesprezua: "La Casta" izendapena erabiltzen dutenak; inongo alderdian militatzen ez duen "presidente teknokrata bat" proposatzen dutenak edota "euskal bozka" horrelako ganorabakoentzat ez emateko proposatzen dutenak... hauek guztiak politikaren mundutik at hitz egingo balute bezala jarduten dira.  Gehiengo sendo bat gauzatzeko izan duten porrota ez omen da, inola ere, emaitza baten ondorioa, politikarien kudeaketa okerraren isla baizik. Egunotan egiten ari diren azterketen artean badago beste bat askotan errepikatzen ari dena: Rajoy oso ondo aritu da krisi honetan, denborak arrazoia ematen dio nonbait eta azkenean indartsu atera da, edo beste hitzetan esanda: bere proposamena "koalizio handia" osatzeko, indartua aterako da eta ezinbesteko bihurtuko da.                                                                                                          
         "Es lo que se lleva en Europa", esan zuen gure presidente "trendi" horrek. Akaso oraindik ez daki zergatik bere alderdiak horrenbeste zailtasun dituen aliantzak lortzeko. Agian uste du benetan gainontzeko alderdietan ustelkeria maila antzekoa dela. Beharbada hori guztia jakin arren, soberan badaki Pedro Sanchezek bere aurrean belaunikatzea baino aukera gehiagorik ez duela izango (hori edo Podemoseko boltxebikeekin elkartzea) . Bestalde, Europan indarrean dauden joeren zerrenda, ez da suziriak botatzekoa, hain zuzen: ultraeskuindarren gorakada,  errefuxiatuen kontrako harresiak, Europako Batasuna uzteko britainiar erreferenduma... Barack Obamak berak animatzen zituen britainiarrak Batasunaren barruan jarraitzeko, ez litzateke oso gomendagarria izango, orain, merkataritza hitzarmena ezkutuan negoziatzen ari denean.
                  Botere judiziala baliabiderik gabe utzita eta botere politikoaren ospea lurraren erdirako bidaian, hor daude egiazko botereak egunez egun nagusitzen: Panamako paperekin zer gertatu den ikusi besterik ez dugu egin behar:  Politikariak dira nonbait gaizki egina ordaindu behar izan duten bakarrak. Gainerakoak dena "legala" dela esanez lasai asko geratu  dira. Berdin omen die euren aberkide asko gorriak eta bi pasatzen egotea. Haiei bost axola dagokien zergak neurri handi batean ekiditea  (guztiona izan beharko lukeena lapurtzea, beste era batean esanda).    
Baina ez, politikariak dira umorezko programa guztiak betetzen dutenak. Horietaz gaizki hitz egitea guztiz ondo ikusita dago.  Horren erraza da! Ez dut esango ez, merezi ez dutenik. Baina ez, ez dut uste denak neurri berean errudun direnik eta ez dut uste gaitzespen hau inozoa denik. Demokraziaren ahulezia guztion ahulezia da. Barkatu: ia guztion ahulezia. Poliziaren ikerketan bezala, galdetu besterik ez dugu egin behar: Nori egiten dio mesede? Ba horixe bera.                          


     
    


iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina